Drakensbergen Panoramaroute

En wat geeft deze luchthaven een geweldig welkom

Alsof je Disney binnenstapt, maar dan echt. De kerstboom staat nog in de aankomsthal en de safari look haalt het Afrika-gevoel in één keer bij ons naar boven. We nemen onze huurauto in ontvangst en rijden naar Hazyview. Een prima weg om het links rijden te oefenen en te kijken of de navigatie goed werkt. Wij verblijven drie nachten in het Perry Bridge Hollow hotel die onderdeel is van een oude handelspost. Behalve het hotel zijn hier een paar restaurants, winkeltjes en een excursie bureau te vinden.  Het is een uitstekende plek om de Panorama route te verkennen en een super plek om te verblijven. De geuren en kleuren die ik in me opneem als ik op de veranda van ons hotel zit doen me denken aan mijn reis naar de Seychellen waar ik verliefd werd op de Afrikaanse-Creoolse sfeer. Zoete geuren en de warme zon op mijn blote voeten op de laatste dag van het jaar. De Zuid-Afrikaners hebben vakantie en trekken er op uit met hun gezinnen. En zo zitten we tussen de locals aan de oudejaarsborrel, bij te komen van onze vliegreis en plannen te maken voor de komende dagen.

Links langs de weg lopen mensen, we worden rechts ingehaald

De eerste volle dag toeren we naar het noorden. Links langs de weg lopen mensen, we worden rechts ingehaald terwijl het tegemoet komend verkeer daarvoor moet uitwijken, het regent en in deze omgeving heb je veel potholes, gaten in de weg. En daar wijkt het verkeer voor uit, want ze zijn meestal of groot of diep. Je kan je vast voorstellen dat ik even moet wennen. We rijden een paar keer verkeerd, onze internet dongel, die zo handig leek heeft niet overal bereik. We komen bij zandwegen uit en uiteindelijk zien we een bord naar de Blyde River Dam en die besluiten we te nemen. Aan het einde van de weg parkeren we de auto en lopen over een smal pad naar het water. Geen mensen, stilte, rust, uitzicht. Als we hier onze camera-instellingen en selfie-skills geoefend hebben rijden we terug naar het hotel voor een drankje èn oudejaarsavond.

Een bijzonder begin van het nieuwe jaar

Op nieuwjaarsdag rijden we via Graskop naar De Panorama route. Dit is de weg langs de Blyde rivier met spectaculaire uitzichtpunten, watervallen, wandelroutes en raft-avonturen. Behalve dat, is het ook een weg met potholes, gaten in de weg die  zo verraderlijk en diep zijn dat je opeens begrijpt waarom in het donker rijden hier geen optie is. We slingeren van links naar rechts, met één wiel door de berm om vervolgens een medeweggebruiker te ontwijken die het zelfde doet. Het meest bekende uitkijkpunt hier, is God’s Window. De plek die een weidse en diepe aanblik geeft over de canyon dat het wordt vergeleken met het uitzicht wat God zou moeten hebben als hij op de wereld neer kijkt. Nieuwjaarsdag is hier duidelijk een dag om met familie op avontuur te gaan. Bij God’s Window loop je via een pad omhoog naar de hemelse ramen. Dames met baby’s op hun rug, kinderen en gezellige oma’s lopen met ons omhoog. Ik ben blij met mijn fotograaf. Mijn vriend maakt fantastische foto’s en ik geniet van alles wat er om me heen gebeurt. Ons geduld en de hike worden beloond met een mooi uitzicht die niet makkelijk op foto’s vast te leggen is. Groen, zoveel kleuren groen, zover ik kan kijken. Geen 3D maar zo intens dat 8D misschien verwoord wat ik bedoel. Na een korte stop bij het God’s Windows Café, een roestige foodtruck met ice cold sparkling water and snacks, rijden we verder.

Een prachtige route langs groene heuveltoppen. Het heeft iets mysterieus’, in gedachten zie ik Dino’s rondlopen, die in mijn fantasie in een soortgelijk landschap geleefd zouden moeten hebben. Nadat we de Blyde rivier passeren, rijden we over een smal bruggetje waarmee we de Treur rivier oversteken. Of deze rivieren juist samengewerkt hebben of in een soort haat-liefde verhouding deze canyon geschapen hebben zet mij aan het denken. Als ik besluit me te verdiepen in de achtergrond van de namen van de rivieren lees ik een mooi verhaal. Heel lang geleden trokken hier pioniers rond. Ze besloten zich op te splitsen waarbij een deel van de groep verder reisde om de omgeving te verkennen. De mannen raakten elkaar echter kwijt. De achtergebleven pioniers waren zo treurig over het verlies van hun vrienden, dat ze de rivier, waar hun kamp zich bevond de Treur noemden. Enige tijd later vonden de verkenners elkaar terug bij een tweede rivier die de naam Blyde kreeg. Ik hoor mijn vriend nog zeggen; “Jammer dat hier weinig uitkijkpunten zijn”. En plotseling zien we een bord ‘uitsigpunt’. We parkeren de auto naast de twee standjes met souvenirs. We groeten de dames die gekleurd gekleed in superman t-shirt en bijpassende gekleurde rok zitten te wachten op handel. Behalve een meneer die hier bekend lijkt te zijn en ons de weg wijst, is hier verder niemand. We wandelen nieuwgierig over het grindpad en lopen steeds een beetje sneller voordat we van kei naar kei hoppen naar het uiterste puntje aan de canyon.

En dan  Dit uitzicht  Ga zitten en geniet

Als ik dit schrijf en terug denk aan wat het mooiste is geweest van onze reis door Zuid Afrika dan weet ik daar niet zo goed antwoord op. Maar ik denk dat deze plek het mooiste plekje van de wereld is. Het is helder weer, schapenwolkjes sieren de lichtblauwe lucht. Ik ga op een rots zitten tussen dorre struiken en kijk uit over de groene heuvels die geen toppen kijken te hebben. Ronde vormen, alsof Rubens aan dit project heeft meegewerkt. Een beetje stil lopen we terug naar de dames die, made in China of niet, houten beeldjes verkopen. De aankoop van Neushoorn en Aap maken het gemis van oliebollen goed. Ik maak nog een praatje met de dames, neem hun zegeningen met liefde in ontvangst en wens ze happy new year. Onze laatste stop zijn the Tree Rondavels, drie bergtoppen die lijken op huisjes met punt daken. Het is hier weer gezellig druk. Uit de auto’s klinkt vrolijke muziek passend bij de achtergrond van de bezoekers. Picknickspullen worden uit de auto gepakt en zorgvuldig uitgestald. Ook hier zijn geen andere blanke toeristen dan wij. Ik maak stiekem een filmpje van genietende mensen en geniet heel hard mee, we beleven deze nieuwjaarsdag op een bijzondere manier.

De terugweg is hetzelfde als de heenweg. Maar dat is helemaal niet erg, de uitzichten zijn prachtig.  We stoppen in Graskop voor een pannenkoek bij Harrie’s pancakes. En als je hier toch bent, koop dan ook een zakje biltong (gedroogd vlees) voor onderweg. We lopen langs de Kerk Straat en tanken aan de Hoof Straat. We sluiten onze dag af met een drankje in het Kuka Cafe, er is al een tafel voor ons gereserveerd en we raken aan de praat met een Engelsman en zijn Zuid Afrikaanse vriendin. In deel twee lees je over ons safari avontuur in Timbavati Private Nature Reserve Blog drie, over Kaapstad en omgeving vind je hier