Tenerife

Verdwalen op vakantie is mijn hobby maar dan wel graag met een bijrijder.. want mijn dapperheid heeft grenzen.

Verdwalen doe je hier op Tenerife niet snel.

Volgens mij bestaan alle kruisingen uit rotondes en mijn navi begeleid me goed. Op elke rotonde staat een stopstreep zodat je even kan kijk hoe de situatie is, reuze handig en in de tussentijd geef je anderen voorrang, zoals dat hoort. ..  Na een half uurtje wordt de weg smaller en bocht na bocht volgen elkaar snel op. Wielrenners die hun jaarlijkse uitdaging hier ondergaan en af en toe een auto die me graag in wil halen.. ik vind het prima.. De natuur wordt steeds groener, bananenplantages en groene bergtoppen… en af en toe een afslag naar een dorpje. Ik geniet.

Ik was op weg naar Puerto de la Cruz maar kom een bord tegen van la Oratava,

Een oud dopje, schijnt, ik heb er iets over gelezen. Ik waag de gok en volg de borden. Centro Histórico dan maar. Hier in Spanje worden de straatjes wat minder snel te smal zoals in Italië dus ik besluit door te rijden. En met succes. Vlak voor het oude centrum is zowaar een parkeerplekje vrij. Een parkeer ( verbod ) bord met iets waar ik maandag en vrijdag uit opmaak, 10 en 14 uur en zaterdag, of was het nou zondag.. Tip 1; als je hier gaat rijden, zorg dat je weet wat de parkeerborden betekenen. Ik besluit mijn vriendin hier te laten staan en een rondje te lopen.. Ik ben een beetje onzeker over mijn vertaling van het parkeer ( verbod) bord en besluit om maar niet te lang weg te blijven. Een uurtje later ben ik terug.. en wat blijkt..  mijn rode reispartner staat daar moederziel alleen.. eh ja het was twee uur geweest.. Ik had  ervoor kunnen kiezen om te gaan graven in mijn Spaanse lessen uit 1992 maar ik koos ervoor om niet te veel om me heen kijken, snel in te stappen en mijn weg te vervolgen naar Puerto de la Cruz. Ik heb 15 minuten om na te denken hoe ik daar zou gaan parkeren om het stadje te verkennen. Ik besluit richting de Botanische tuin te rijden.. vlakbij het centrum, daar zal toch wel parkeer gelegenheid zijn.. En raad eens, twee keer rechts en een heel mooi plekje. En nu eerst koffie. Ik loop langs winkeltjes en restaurantjes en drink een kopje koffie met uitzicht op de zee. Ik vraag de serveerster of er ook een oud centrum is.. ‘yes yes’ zegt ze. ‘ Right, then that way ( en ze wijst naar de zee )  and about 200 steps down, around the corner’ . oké, dat moet lukken, De oriëntaalse sfeer valt me op. Houten balkons, en veel bloemen en palmbomen. Ik geloof niet dat ik de aangewezen route loop maar opeens zie het bekende Agathi Christi straatje. Dat is toch een leuke plek om mijn selfie skills te verbeteren.

Na mijn fotosessie loop ik terug naar de auto.

Ik vraag de navigatie me naar Playa de las Américas te brengen want daar schijnt ook een mooie boulevard te zijn. Ik rijd dezelfde weg terug als heenreis maar nu heb ik uitzicht vanaf de andere kant, en die is mooi!  Een ruige kust, nevel boven de bergen en groene berghellingen, hier en daar een tunnel en al met al een hele leuke route om te rijden als je hier bent. In Playa de las Américas word mijn geduld bij het vinden naar een parkeerplaats opnieuw erg op de proef gesteld. Na 12 rondjes ben ik de Lucky girl en parkeer mijn wagen tussen de boulevard en de Golden Mile. ( voor shoppers the placet to be ) ik ben al 11 keer langs een pizzeria gereden en dat lijkt me een prima plek voor een hapje en een drankje. Daarna loop ik nog een rondje en ben positief verrast over de uitstaling hier. Schoon, netjes, mooie aangelegd, surfers, skaters en een leuke sfeer èn palmbomen ( en die geven toch een bijzondere vakantiesfeer vind ik altijd ) Als mijn stappenteller om 18.00 uur op 13.000 staat besluit ik mijn auto op te zoeken en naar mijn hotel te rijden.

Ik rijd inmiddels als een volleert Spaanse de rotondes. Stop even bij de stopstreep, geef voetgangers keurig voorrang op het zebrapad en scheur in de 1^e versnelling de afrit af.. want zo hoort dat hier.