In de zomer van 2019 maakte ik een rondreis door de Zuidelijke Staten van de Verenigde Staten.
The Deep South
Eerst een paar feiten waar je rekening mee moet houden bij deze reis.
In de maanden juli en augustus kan het erg heet zijn in deze regio.
Het kan ook regenen, vaak zijn dit korte hevige buien.
Voor je reis naar de VS moet je een ESTA aanvragen, het juist invullen van de formulieren is zeer belangrijk.
In Amerika hebben de hotelkamers vaak twee queensize bedden. Je kan hier met 2 volwassenen en 2 kids op 1 kamer verblijven als je de afmetingen van de bedden voldoende vindt. Hierdoor zijn de prijzen van hotels aantrekkelijk, ook als de kinderen al wat ouder zijn. ( vaak tot 18 jaar )
De meeste hotels hebben geen ( ontbijt ) restaurant.
Onze reis start in Orlando.
Wij slaan “ de Parken “ over maar gaan wel shoppen. In de buurt van Orlando zijn diverse outlet centra. Persoonlijk vind ik die altijd erg druk maar de prijzen zijn wel erg aantrekkelijk. Waar ik wel enthousiast van word zijn The Mall at Millenia en de Florida Mall. Zorg in elk geval dat je nog ruimte hebt in je koffer. Verder is een bezoek aan Florida niet compleet zonder een swamptour of een kanotocht over met krokodillen bewoond water. Wij kiezen voor een Cruella de Vil ervaring met een airboot. De krokodillen zijn in de vroege ochtend het meest actief.
Onze eerste lange reisdag gaat van Orlando via Daytona en St Augustine naar Savannah.
In Daytona Beach kan je met de auto over het strand rijden. Het strand is hier erg breed en dit is een leuke ervaring. Aan de boulevard zijn diverse restaurantjes, terrassen en activiteiten. Ook een leuke stop is St. Augustine. In 1513 zetten Spaanse ontdekkingsreizigers hier voet aan wal en stichtten de oudste stad van Amerika. Het is een leuk plaatsje maar erg toeristisch. De oude huizen zijn nagebouwd en worden gebruikt als shops en restaurantjes. Het fort is ook te bezoeken. Persoonlijk vind ik Savannah leuker. Deze stad die gesticht werd in 1733, behoort tot de oudste steden van de VS. Oude pakhuizen aan de rivier en mooie huizen met veranda’s maken het een leuke stad om te verkennen. Zoek absoluut het Forsyth Park op. In dit groene park maak je kennis met eekhoorns en geniet je van live muziek. Om het park heen staan prachtige huizen. Neem even de tijd om hier rond te lopen. De auto kan je makkelijk parkeren in een zijstaat.
Van Savannah, Georgia rijden we door South Carolina naar Asheville in North Carolina.
De Route, over het platteland en door de bergen is prachtig. We komen langs kleine dorpen en overnachten in het Crown Plaza Resort. Vanuit Asheville brengen we een bezoek aan Cherokee. Hier is nog veel terug te vinden over de Cherokee indianen. In de zomermaanden wordt er elke avond een openlucht voorstelling gegeven over de geschiedenis van deze indianenstam. Deze voorstelling is zeker de moeite waard. Het is volledig Engels gesproken maar het toneelspel is duidelijk, en goed te volgen als je minder goed Engels spreekt. Ook de route van Asheville naar Cherokee is prachtig, je rijdt door de Great Smoky Mountains. The Bleu Ridge Parkway loopt door bergen, langs prachtige uitzichtpunten. Je passeert veel tunnels. Elke keer bij het uitrijden van de tunnel is het uitzicht weer verrassend. Maak een stop bij de Mingo Falls. Een leuke klim naar boven brengt je bij een waterval. Dit is een leuke stop om even de benen te strekken.
We laten de bergen achter ons. We hebben inmiddels 2000 km gereden en 5 staten doorkruist. Het is slecht weer als we aankomen in Nashville. We drinken een drankje aan de hotel bar en vragen waar we het beste kunnen gaan eten. We willen niet ver lopen.. het regent niet gewoon, het spoelt! En eigenlijk willen we iets met muziek, we zijn tenslotte in de stad van de country muziek. De bartenders zijn zo vriendelijk om voor ons een tafel in The Listening room te reserveren. Dit eetcafé met eigen parkeerplaats is de kweek vijver van menig countryzanger. Dit is echt een aanrader. Muziek en lekker eten. Na onze maaltijd is het droog, we besluiten het centrum van de stad op te zoeken. We kunnen parkeren bij het begin van de Mainstreet ( betaald ) en lopen langs de kroegjes en winkeltje met cowboy laarzen, cowboy hoeden en veel gekkigheid.
De tweede muziekstad die we bezoeken is Memphis.
Dat het Elvis Week is, is goed te merken in Beale Street. Er zijn diverse activiteiten en heel veel motoren. We drinken een drankje bij Silky O’ Sullivans en lopen naar de Mississippi voor de zonsondergang. S avonds laat, in de hotelbar raken we aan de praat met een aantal vaste hotelgasten, die hier regelmatig verblijven voor hun werk. Onder het genot van een wijntje ( een flesje ) vertellen ze ons over de omgeving, de politiek en het leven in de VS.
En dan is het tijd voor Graceland! Wij zijn er begin augustus, de scholen zijn weer begonnen en het is niet druk bij Elvis. De tour door het woonhuis is erg leuk. Je krijgt een koptelefoon met een leuk verhaal en veel muziek tussendoor. Na de tour door het woonhuis kan je de kleding, auto’s en vliegtuigen bewonderen. Er zijn diverse restaurantjes en heel veel giftshops.. trek een halve dag tot een dag uit voor je bezoek aan Graceland. Afhankelijk van de hoogte van je Elvis-fan-gehalte.
We rijden verder naar het zuiden en komen uit in Vicksburg.
De route is wederom prachtig. In Vicksburg bezoek je de Military Battlefields, de locatie van de Slag bij Vicksburg, die in 1863 werd gevoerd tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De slag bij Vicksburg werd gezien als een keerpunt in deze burgeroorlog waarin slavenrechten maar ook de eigendomsrechten en gebruik van de Mississippi Rivier werden bevochten. Je bezoekt de Battlefields per auto. Er is een weg aangelegd, dus geen lange warme wandeltocht.. Na deze indrukwekkende dag eet je de beste hamburger bij 10 Souths Rooftop bar & grill in downtown Vicksburg. Het is ook nog een hele leuke plek, dus absoluut een aanrader. Neem voor of na het diner nog de tijd om een rondje te lopen of rond te rijden in Vicksburg. Ik denk namelijk dat Elvis dit bedoelde met “ I can’t help falling in love with you ”.. Vicksburg, wat ben je mooi. Goed onthouden!
Vanaf Vicksburg rijden we naar New Orléans.
We hebben de hele dag de tijd voor deze route. En dat is ook nodig want we willen uitgebreid de tijd hebben om de Oak Alley Pantation te bezoeken. Deze plantage bestond vroeger uit 520 hectare suikerriet. 220 slaven woonden en werkten hier. Tegenwoordig wordt er nog steeds suikerriet verbouwd maar de grond om het landhuis en het huis zelf zijn nu een openlucht museum. Er worden diverse rondleidingen en lezingen gegeven. Op een aangename manier leer je over de suikerrietteelt, het leven van de slaven en het leven van de landeigenaars. Een ontroerend verhaal. Een absolute must om deze plantage te bezoeken als je in de buurt bent. De oude slavenhuisjes zijn ingericht, evenals het landhuis. Het terrein om het landhuis heen kan je zelf bekijken. Het landhuis is alleen te bezoeken door middel van een rondleiding. De rondleidingen worden gegeven door studenten. Ze hebben veel kennis en vertellen erg leuk. Zoals op veel plekken in de VS wordt een fooi hier zeer gewaardeerd.
We zijn ontzettend benieuwd naar New Orléans. Onze route gaat via highway 61, “ The Blues Trail ”. Een prachtige route met even prachtige huizen. Als we bij ons hotel aankomen kunnen we ook niet wachten om de stad in te gaan. Ons hotel ligt aan de rand van het centrum. We besluiten het centrum in te lopen en gaan op zoek naar French Quarter. Het oude centrum van de stad. We struinen hier wat rond en omdat we er wat meer van verwacht hadden lopen we verder en verder het oude centrum in. We hebben gehoord dat er ergens een goed Italiaans restaurant zit en daar hebben we onze zinnen op gezet. Er zijn veel daklozen en het oogt allemaal wat triest. Ik voel me niet snel onveilig maar nu beslis ik krachtig en kordaat.. Als we die Italiaan vinden gaan we aan de wijn en met een taxi terug naar ons hotel. Ik ga hier niet weer langs terug lopen als het donker is. Gelukkig zijn mijn reisgenoten het met me eens. De avond verloopt volgens plan. We eten heerlijk bij de Italiaan, “Mona Lisa”. Drinken wijn en gaan met de taxi terug naar ons hotel.
Na het ontbijt is het tijd om de rest van de stad te ontdekken. We lopen over Jackson Square, brengen een bezoek aan de French Market. We lunchen bij Monty’s on the Square en doen een drankje bij het Gazebo Café. Je geniet overal van live muziek en staat-artiesten. Zorg dat je wat losse dollars of 5 dollar biljetten in je zak hebt zitten. Kijken, luisteren, filmen, genieten en af en toe wat betalen. De straatartiesten leven van giften van voorbijgangers.
New Orléans is zwaar getroffen door orkaan Katrina in 2005, huizen werden verwoest, mensen zijn noodgedwongen verhuist naar andere steden of leven op straat. Wij vonden New Orléans niet meevallen. We verlaten New Orléans om langzaam aan terug te keren naar Florida. Er staan nog twee rustige reis dagen op het programma waarin we tijd hebben om de mooie stranden van de Golf Coast te bezoeken. MAAR.. Deze dagen regent het. En geen gewone regen.. het spoelt. Ik rijd kilometer na kilometer met de ruitenwissers op standje hyperactief. Tot overmaat van ramp is er ook nog een ongeluk gebeurd waardoor we ver moeten omrijden. Stranddag 1 valt letterlijk in het water. Deze dag krijgt een volmaakt dramatisch einde als blijkt dat ons overnachtingshotel geen huisbar heeft. We plunderen de minibar en kijken uit naar de volgende dag. Deze dag is iets beter. We stoppen bij Destin Beach. We zien dolfijnen zwemmen vanaf het strand. We laten ons met een speedboot naar Crab Island SandBar brengen. Dit is een bar midden in het water die alleen met een bootje en zwemmend bereikbaar is. Erg leuk. Smeer je goed in, want ondanks de wolken verbrand je snel. Zoek Harry T’s Lighthouse op aan de boulevard en ga hier lekker eten. Wij belandden hier bij toeval en concludeerden dat dit een prima plek is om een stranddag af te sluiten. De boulevard is ook leuk trouwens. Leuke winkeltjes en restaurants. Wij hebben helaas niet meer stranddagen ingepland in deze reis. De laatste nacht overnachten we in hetzelfde hotel als onze eerste nacht, een uur rijden van de luchthaven Stanford.
Ik heb 3000 mile gestuurd.
Dat is van Groningen naar Moskou op en neer, en ik had geen kilometer willen missen. We hebben 7 staten doorkruist, prachtige natuur gezien en mooie steden bezocht. Hoezo Amerika heeft geen geschiedenis.. We hebben genoten van fantastische muziek, indianen en geschiedenis. Hartelijke mensen ontmoet, en mooie verhalen gehoord. Wij hadden twee weken voor deze route. De route inkorten geeft meer rust, ik zou echter niet weten wat je moet laten vervallen. Daarom is mijn tip, trek 3 weken uit voor deze reis.