Entebbe is een leuke stad om je reis te beginnen of af te sluiten. Het grenst aan het Victoria meer en er zijn leuke lodges en hotels in typisch Afrikaanse sfeer waar je prima een dag kan bijkomen. Zo belandde ik in een hotelletje aan het meer met kleine, kneuterige terrassen met gekleurde plastic stoelen waar het prima toeven was. Lekker eten en uitzicht over het water met de zon die langzaam zakt. Wij raden zwemmen in de Victoria meer af in verband met risico op ziektes.

We verlaten Entebbe en rijden in onze 4×4 Land Cruiser richting het noordoosten om aan het einde van de dag uit te komen in de buurt van de Murchison waterval. Een lange reisdag, maar onderweg is genoeg te zien. Dorpen in lintbebouwing met handel aan de kant van de weg. Groepjes mannen met motoren staan ogenschijnlijk de dag door te nemen maar in werkelijkheid staan ze te wachten op klanten. Deze motorrijders zijn taxi’s. Soms rijden ze met één klant, soms met twee, een heel gezin of met bouwmateriaal. Het lijkt allemaal te kunnen.

Mijn kennismaking met Murchison Falls National park is aan alle kanten verrassend. Voordat we inchecken bij ons hotel in Murchison Falls NP neemt Rogers ons mee naar de gelijknamige waterval. Met een oerkracht dendert de Nijl hier ruim 60 meter naar beneden in een omgeving die je even stil laat worden. Wat moeder natuur hier heeft gecreëerd is op z’n minst creatief te noemen. De zon zakt langzaam het water in en maakt plaats voor avondrood, het water uit de waterval spettert hoog op. Tropisch regenwoud aan de oevers, met alle kleuren groen die je maar kan bedenken, maakt de creatie af tot een magisch geheel. Als we naar onze lodge rijden, worden we begroet door olifanten en giraffes, Het eerste wild op een reis vind ik altijd bijzonder, alsof je alvast iets kan afstrepen, en niet meer bang hoeft te zijn dat een reis tegenvalt. Het blijkt een voorproefje op de volgende dag waar een game-drive bij zonsopkomst op de agenda staat. In Oeganda mag je de (onverharde) wegen niet verlaten om wild te spotten, zoals dit bijvoorbeeld in de privé reservaten in Zuid-Afrika gebruikelijk is. De zon komt langzaam op, mist trekt over het land en het ochtendgloren kleurt de horizon. Rogers heeft het dak van onze Land Cruiser open gedaan waardoor we weids uitzicht over de savanne hebben. Palmbomen en Cactusbomen op de vlakte, grazende antilopen op de voorgrond en gracieus wandelende giraffes in de verte. Een olifant neemt de tijd om de weg over te steken en kleurrijke vogels vertoeven in de stuikjes langs de weg. Ik blijf kijken, en wil alles filmen om dit beeld nooit meer te vergeten. Gelukkig is een mensenbrein in staat om heel veel plaatjes op te slaan want het beeldmateriaal wat mijn camera maakt evenaart mijn herinneringen niet. In de middag worden wij uitgenodigd voor een boottrip over de Victoria Nile om de Murchison Falls van de andere kant te aanschouwen. Wat volgt is een relaxte trip op het water met heel veel nijlpaarden, bijzondere vogels, en (wederom) uitzicht op magisch mooie natuur. 

Vanuit hier vervolgen we onze weg, richting Kibale Forest waar de Chimpansee trekking op de agenda staat. Hierover lees je in dit blog. 

Ik kan iedereen die naar Oeganda reist en de Chimpansee trekking inplant, aanraden om de middag vrij te plannen en deze bijzondere ontmoetingen even te laten bezinken. Wij reizen door naar Queen Elizabeth National Park. Dit park bestaat uit een Noordelijk en Zuidelijk deel met een minder interessant centraal stuk. Grote kolonies buffels en familie leeuw die midden op de weg ligt uit te buiken maken hier onze dag. Het zuidelijk deel, de Ishasha sector, staat bekend om de boomklimmende leeuwen. Met de bergen van Congo op de achtergrond heeft dit gebied wederom iets magisch’. Hier spotten we een luipaard met een jong, waarmee onze Big Five ervaring van deze vakantie in Oeganda compleet is.

De Berggorilla hike maakte ik in Bwindi Forest. Om dit woud te bereiken rijden we verder richting het zuiden terwijl de weg ons langzaam maar zeker naar een hoger gelegen gebied brengt. Onderweg stoppen we een bij een klein schooltje. Ik krijg de indruk dat elke Oegandese gids/chauffeur een aantal lokale projecten kent waar hij zijn gasten, op verzoek, mee naar toe neemt. Ik maak kennis met de juf die ook een thuis biedt aan weeskinderen, en ik leer dat Oeganda erg bewust is van de voordelen van onderwijs. Kleine donkere klaslokalen of een kleed onder een boom, maar het is onderwijs. De juf laat mij trots de toetsen zien en vertelt dat een toerist stoeltjes voor de kinderen heeft gekocht. Ik heb Engelstalige voorleesboeken meegenomen waar juf erg blij mee is. Als de kinderen ons uitzwaaien met een zelfgemaakt lied stap ik een beetje aangeslagen de auto in. 

Mijn ervaringen met de Berggorilla’s lees je in dit blog, waar ik afsluit met “Na dit betoverende moment verdwijnt de berggorilla tussen het groen en is het tijd om onze weg terug te zoeken. En ja, het is dezelfde weg als heenreis; stijl, glad, nat, langs bomen met prikkers, maar nu omhoog.” Na de Gorilla trekking is het voor ons tijd om het oerwoud achter ons te laten en loopt onze vakantie in Oeganda langzaam ten einde. 

De imposante natuur maakt langzaam ruimte voor kleinschalige landbouw. Kinderen met koeien op de weg kijken ons na alsof ze niet vaak toeristen zien. Huisjes met daken van golfplaten die soms heldere kleuren hebben maar veelal een armoedige indruk maken. Wasgoed ligt te drogen op de struiken en hier en daar zie je dat een huisje een regengoot heeft.

Voordat we in Entebbe aankomen maken we nog een overnachtingsstop bij Lake Bunyonyi. Behalve dat je hier geniet van geweldig uitzicht over het meer is het water schoon en zwemveilig. Een prima plek om je spierpijn wat tijd te gunnen en bij te komen van alle indrukken.

Nog een laatste mijlpaal deze reis, we laten het zuidelijk halfrond achter ons, lunchen op de evenaar en rijden zo het noordelijk halfrond op. De toegift van deze reis beleef ik in het hotel aan het Victoria meer waar ik de laatste nacht verblijf. Tijdens mijn ochtendwandeling ontdek ik een reeks restaurantjes met terrassen aan het water. Kneuterige gezelligheid met gekleurde tafelkleden en plastic stoelen en houten barretjes met wiebelkrukken in het zand, een vissersbootje, een hoedenverkoper en… weer dat magische uitzicht.

Wil je meer lezen over Oeganda? Lees dan verder op Rondreis Oeganda en Safari Oeganda.